Najbliższe spotkanie grupy „Tabor” odbędzie się 3 marca br. (czwartek) o godz. 18.45 w KCK „Opoka”.
Serdecznie zapraszamy!
Jedną z najnowszych inicjatyw duszpasterskich naszej parafii jest powstanie grupy „Tabor”, której spotkania wpisują się w nurt katechezy dorosłych.
Spotkania będą miały charakter cykliczny. Pierwsze odbyło się 20.11.2014 r., na kolejne zapraszamy w każdy trzeci czwartek miesiąca na 18.45 (po Mszy świętej wieczornej) do KCK „Opoka”.
Głównym moderatorem spotkań jest ks. prof. dr hab. Jan Górski, kierownik Katedry Teologii Fundamentalnej, Misjologii i Filozofii Chrześcijańskiej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Ks. prof. Górski jest także prezesem Stowarzyszenia Misjologów Polskich oraz konsultorem Kongregacji Ewangelizacji Narodów w Rzymie.
Kościół od początku swojego istnienia kierował katechezę przede wszystkim do dorosłych. Na kartach Pisma Świętego czytamy przecież, że Chrystus nauczał dorosłych a dzieci błogosławił. Dyrektorium Ogólne o Katechizacji przypomina, iż „wiara człowieka dorosłego powinna być stale oświecana, rozwijana i chroniona, by mogła nabyć tę chrześcijańską mądrość, która nadaje jedność, sens i nadzieję wielorakim doświadczeniom jego życia osobistego, społecznego i duchowego” (n. 173).
Idea powstania grupy „Tabor” jest odpowiedzią na współczesne wezwania ewangelizacyjne. Papież Franciszek w adhortacji „Evangelii gaudium” wzywa do bycia uczniem-misjonarzem, aby głosić Ewangelię z radością. Jednak, aby głosić najpierw trzeba samemu odpowiedzieć na podstawowe pytania: Kim jestem? W co wierzę? Jaka jest moja wiara? Jak żyć w pluralistycznym świecie?
Comiesięczne spotkania dają szansę pogłębienia wiary i wiedzy oraz zrozumienia swojego miejsca w Kościele. Możliwość dialogu i podjęcia dyskusji, aby wspólnie poszukiwać nowych form dotarcia z Ewangelią na peryferia współczesnego świata.
Spotkania mają charakter otwarty. Zapraszamy każdego, zarówno osoby zaangażowane w życie parafialnego Kościoła, jak i ludzi szukających swojej tożsamości religijnej.
Zapraszamy w trzeci czwartek miesiąca o 18.45 do Katolickiego Centrum Kultury „Opoka”.
21.01.2016 r.
Tym razem spotykaliśmy się w Tygodniu Powszechnej Modlitwy o Jedność Chrześcijan, stąd też zostały podjęty temat zagadnień ekumenizmu. Tegorocznym hasłem Tygodnia Ekumenicznego są słowa z Listu św. Piotra: „Wezwani, by ogłaszać wielkie dzieła Pana” (por. 1 P 2, 9), zaś materiały zostały przygotowane przez wspólnoty chrześcijańskie z Łotwy.
Na kartach historii chrześcijaństwa zapisane są bolesne podziały, których skutki odczuwamy do dziś. Spójrzmy jednak na to, co nas łączy. Jeden Bóg, jedna wiara, jedno Słowo. Wszyscy jesteśmy dziećmi Boga, wezwani przez Niego w sakramencie chrztu świętego do głoszenia Dobrej Nowiny. Chrześcijanie świadczą o „wielkich dziełach” Bożych na różne sposoby: dzieła miłosierdzia względem potrzebujących, dążenie do prawdy i poszukiwanie utraconej jedności, działania na rzecz pokoju, wspólna modlitwa do Boga.
W Polsce w przededniu Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan, tj. 17 stycznia obchodzony jest Dzień Judaizmu, w tym roku pod hasłem: „Co ty tu robisz, Eliaszu?”. Natomiast zwieńczeniem tego czasu jest Dzień Islamu, obchodzony corocznie 26 stycznia, w tym roku pod hasłem: „Chrześcijanie i Muzułmanie: razem wobec przemocy popełnianej w imię religii”.
Spotkanie to było zatem okazją do zapoznania się z podstawowymi zagadnieniami dialogu, zarówno ekumenicznego, jak i międzyreligijnego.
29.11.2015r.
Kontynuujemy kolejny rok spotkań w ramach grupy „Tabor” z Ks. prof. Janem Górskim. Tegoroczne spotkania dotyczą tematów niezwykle aktualnych. Jednym z takich tematów jest kwestia masowej liczby uchodźców, przybywających do Europy. Problem migracji, tak często podejmowany w nauczaniu Kościoła i poszczególnych Papieży jest tematem niezwykle złożonym. Często łączy się on z tematyką dialogu międzykulturowego i międzyreligijnego.
W ramach tegorocznych spotkań chcemy spojrzeć na kwestię uchodźców w sposób całościowy (daleki od sensacyjnego często spojrzenia medialnego), biorąc pod uwagę zarówno nauczanie Kościoła, jak i pojawiające się wątpliwości. Nie zabraknie także przybliżenia najważniejszych informacji o samym islamie, jak i krajach muzułmańskich. Tylko w taki sposób, oddzielając mimo wszystko politykę od religii, jesteśmy w stanie spojrzeć na drugiego człowieka, jak na naszego brata. Brata, często o innym kolorze skóry, innej religii i kulturze, ale zawsze brata potrzebującego pomocy. Szczególnie w Roku Miłosierdzia, ogłoszonym przez papieża Franciszka spróbujmy spojrzeć na ludzi przybywających na nasz kontynent w kategoriach wyobraźni miłosierdzia. „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią” (Mt 5,7).
Kolejnym tematem, który zostanie podjęty na spotkaniach będzie zagadnienie Katolickich Kościołów Wschodnich, czyli Kościołów będących częścią Kościoła katolickiego, uznających władzę i autorytet Papieża, ale zachowujących odrębną tradycję liturgiczną oraz dyscyplinę kościelną. Katolickie Kościoły Wschodnie wywodzą się z pięciu wielkich tradycji liturgicznych: aleksandryjskiej, antiocheńskiej, bizantyjskiej, chaldejskiej i ormiańskiej. Warto bliżej poznać obrządki wschodnie Kościoła katolickiego, poznać niezwykłe bogactwo ich historii i tradycji. Wtedy łatwiej będzie nam odkryć jedność w różnorodności.
23.02.2015r.
Góra Tabor napełnia spokojem i obecnością Chrystusa przemienionego. Jednak najtrudniejsze dopiero przed nami… nie sposób tylko być w obecności Chrystusa na Górze Tabor. Z tej góry trzeba zejść, nie można na niej pozostać. Sensem spotkania z przemienionym Chrystusem jest niesienie Jego blasku w doliny naszej egzystencji.
Grupa „Tabor” powstała w naszej parafii jest miejscem otwartym, gdzie każdy może przyjść, posłuchać, wspólnie zastanowić się nad tym, co istotne i fundamentalne dla naszej wiary. Mimo różniących się opinii i spostrzeżeń łączy nas Chrystus i Jego nauka. Na tym fundamencie chcemy budować w różnorodności swoich predyspozycji. W ramach tych spotkań chcemy wspólnie podążać drogą wiary – wiary świadomej i pytającej.
W ubiegłym roku poruszaliśmy zagadnienia związane z fenomenem religijności i związków pomiędzy wiarą a religią. Dalej zastanawialiśmy się nad kształtem dialogu Kościoła, zarówno w obrębie wyznań chrześcijańskich, jak i dialogu z innymi religiami. Ostatnie spotkanie dotyczyło problematyki stricte eklezjologicznej. Podjęcie tematu Kościoła, jako powszechnego sakramentu zbawienia uświadomił nam, iż Kościół to nie tylko twór ludzki, to nie organizacja pod szyldem której możemy się spotykać i wspólnie działać. Kościół to Ciało Chrystusa, w którym uczestniczymy. Punktem wyjścia były słowa soborowej Konstytucji dogmatycznej o Kościele, iż „Kościół jest w Chrystusie niejako sakramentem, czyli znakiem i narzędziem wewnętrznego zjednoczenia z Bogiem i jedności całego rodzaju ludzkiego” (KK 1). Kościół jest „niejako” sakramentem, a więc nie jest kolejnym sakramentem, ale jest czymś o większym. Według Yves Congara, jednego z czołowych teologów soborowych, Kościół jest punktem zetknięcia wszystkich sakramentów. Dalej czytamy, iż Kościół jest sakramentem „w Chrystusie”, gdyż nie istnieje niezależny, sakramentalny wymiar Kościoła poza Chrystusem. W związku z tym, bezpodstawnym staje się trend „Chrystus – tak, Kościół – nie”. Rozumienie Kościoła na Soborze Watykańskim II (1962-65) posiada także wymiar społeczny. Kościół ma być „znakiem i narzędziem zjednoczenia” dla świata i będzie nim tylko wtedy, gdy najpierw stanie się sakramentem jedności z Bogiem.
W obliczu pytań o Kościół do którego zostaliśmy włączeni przez sakrament chrztu świętego, naturalnym wydaje się być stawanie pytań o kształt Kościoła i jego misję. Właśnie MISJI KOŚCIOŁA było poświęcone spotkanie grupy „Tabor”, które odbyło się w marcu. Wprowadzeniem były słowa, iż misja Kościoła bierze swój początek z missio Dei, w której Bóg Ojciec posyła swego Syna, Bóg Ojciec i Syn posyłają Ducha, zaś Bóg Ojciec, Syn i Duch Święty posyłają Kościół w świat.