Nowe dzwony|Bogurodzica Dziewica – Św. Barbara – Św. Katarzyna oraz Izydor
Dzwony przed zawieszeniem
Przywiezienie dzwonów
Biskup dr Herbert Bednorz w trakcie homilii oraz ks. proboszcz Wiktor Sojka
Zawieszanie dzwonów
Ks. proboszcz Wiktor Sojka oraz seniorzy
„Dzwon na trwogę musi mieć odważne serce” – tak napisał kiedyś Stanisław Jerzy Lec. Dzwony wzywają na Mszę Świętą, obwieszczają zgon, pożar, tragedię oraz radość.
W naszej parafii pierwsze dzwony znalazły się 31 lipca 1911 roku. Były to cztery dzwony o nazwie: S. Hugo, ton F o średnicy 115 cm, S. Maria, ton A o średnicy 90 cm, S. Lazarius, ton C o średnicy 75 cm oraz czwarty dzwon, S. Anna, ton F o średnicy 55 cm, który został zawieszony jako sygnaturka w małej wieży. Dzwonem tym oznajmiano zgon. Dzwony te zostały odlane na zlecenie dla Piekar-Rudnych przez firmę Franz Schiling Söhne w mieście Apolda w Turyngii o łącznej wadze 1736 kg. Koszt odlania wyniósł 4.166,40 Marek. Warto wspomnieć, że w tej ludwisarni powstały również dzwony dla Katedry Kolońskiej. W czasie I wojny światowej władze niemieckie usiłowały zabrać dzwony na cele wojenne. Jednak Opatrzność oraz działania ówczesnego proboszcza sprawiły, że pozostały na wieży do wybuchu następnej wojny. 17 kwietnia 1942 roku zostały zdjęte trzy dzwony i wywiezione na cele wojenne.
S. Hugo, ton F o średnicy 115 cm, zabrany na cele wojenne.
Najmniejszy dzwon, S. Anna, został przeniesiony po wojnie do głównej wieży.
Na początku maja 1970 roku ksiądz proboszcz Wiktor Sojka wspomniał o zafundowaniu nowych dzwonów. W parafii nastąpiło wielkie ożywienie i zapanowała radość, a co za tym idzie, zaczęto zbierać fundusze na realizację tego zamierzenia. Warto przytoczyć w tym miejscu anegdotę, otóż ks. Sojka chcąc uzyskać zgodę władz na zawieszenie dzwonów oznajmił władzom, że w Bobrownikach dalej wspomina się Adolfa Hitlera, bo kościół „oddał” mu dzwony na cele wojenne.
Dzwony zostały zamówione w firmie Dróżdż – Gwóźdź w Dąbrowie-Górniczej. Ostatecznie dnia 3 lipca 1970 roku, 28 lat po ściągnięciu dzwonów, załadowano cztery spiżowe nowe dzwony na placu kościelnym, na przygotowanym wcześniej rusztowaniu, wykonanym przez miejscowych cieśli: Wawrzyńca Szozdę i Michała Trzeję. Dzwony otrzymały nazwę: Bogurodzica Dziewica jako wyraz wdzięczności za 1000-lecie Chrztu Polski, Barbara – patronująca licznym górnikom parafii, Katarzyna – patronka kolejarzy oraz Izydor – patron rolników i działkowców mieszkających i pracujących w parafii oraz patron internetu, a więc i naszej strony internetowej. Uroczystego poświęcenia dzwonów dokonał ksiądz biskup ordynariusz dr Herbert Bednorz dnia 9 sierpnia 1970 roku, w uroczystość odpustową. W czasie poświęcenia homilię wygłosił ks. biskup ordynariusz przypominając rolę i znaczenie dzwonów, których zadaniem jest przypominanie stale wiernym radosne Zmartwychwstanie Pana Jezusa. Następnie ks. biskup koncelebrował Mszę Świętą z 22 kapłanami przybyłymi na uroczystość z Rybnika, Lublińca, Radzionkowa, Tarnowskich-Gór oraz księży pochodzących z parafii. Zawieszenia dzwonów na wieży kościelnej dokonali sami parafianie, gdyż firma P. Kucza z Kęt odmówiła w ostatniej chwili. Za przebieg prac odpowiedzialni byli: Waldemar Bielawski, Rajnhold Trembaczowski oraz Rudolf Zdebel. Windę i liny dostarczył Paweł Zientkowski. Po dwóch dniach pracy dzwony zawisły na wieży.
W połowie lat dziewięćdziesiątych pękł dzwon „Barbara”. W 1996 roku zawieszono nowy dzwon Świętej Barbary o średnicy 98 cm i wysokości 93 cm odlany w ludwisarni Z. L. Felczyńskich. Pęknięty dzwon znajduje się obok kościoła. Dzwony zawieszone są na stalowej konstrukcji składającej się z ram zespolonych w kształt graniastosłupa. Ramy zewnętrzne i rama działowa wykonane są z kątowników stalowych. Wszystkie 4 dzwony są wprawiane w ruch czterema indywidualnymi silnikami elektrycznymi przez łańcuchy Galla. Uruchamianie dzwonów odbywa się systemem elektronicznym z zakrystii kościoła.
Konstrukcja stalowa dzwonów
Nowy dzwon św. Barbary ufundowany i zawieszony w 1996 roku